Het El Niño-weerfenomeen, dat naar verwachting terugkeert in de tweede helft van 2023, zal naar verwachting de effecten van klimaatverandering versterken. De regio van de Indische en Stille Oceaan zal naar verwachting ernstige hitte en droogte ervaren vanaf het vierde kwartaal, en de impact van El Niño op de landbouwsector zal met name zichtbaar zijn in 2024, aangezien de opbrengsten van grondstoffen sterk afhankelijk zijn van weersomstandigheden (hitte, regenval).
Voorspellingen van Coface wijzen op grote onzekerheden voor bepaalde agrarische grondstoffen (granen, suiker, palmolie, citrusvruchten) op middellange termijn, en significante risico's voor de voedselzekerheid in bepaalde regio's van de wereld.
El Niño Southern Oscillation is een oceaanatmosferisch fenomeen waarvan de oorsprong ligt in abnormale variaties in de oppervlaktetemperaturen van het water in de centrale en oostelijke Stille Oceaan (kust van Latijns-Amerika). Het omvat twee tegenovergestelde fenomenen (La Niña en El Niño) die historisch gezien elke 2 tot 3 jaar voorkomen. La Niña brengt kouder en natter weer met zich mee, terwijl El Niño warmer en droger weer met zich meebrengt.
Het aanhoudende El Niño-fenomeen doet zich minder dan een jaar na de laatste La Niña-episode voor, dus veel sneller dan de historische frequenties. Dit suggereert een toename van de frequentie van dit type weersfenomeen, wat op de lange termijn schadelijke gevolgen kan hebben. El Niño-weerstoornissen, die de hele Indo-Pacifische regio beïnvloeden, leiden tot hittegolven en droogtes. El Niño versterkt dus de negatieve effecten van klimaatverandering in Azië-Pacific, Zuid- en Oost-Afrika en de Amerika's. Europa, het Midden-Oosten en Noord-Afrika blijven gespaard door het fenomeen.
Belangrijke regio's voor de mondiale landbouw- en agrovoedingswaardeketens staan onder druk.
Brazilië ( 's werelds grootste producent van suikerriet, soja, koffie en sinaasappels), India (wereldwijd #2 producent van rijst, tarwe, suikerriet en aardappelen), Indonesië (#1 producent van palmolie, #3 producent van rijst) en Australië (wereldwijd #4 producent van gerst en koolzaad) zullen waarschijnlijk bijzonder kwetsbaar zijn en zullen hun agrarische opbrengsten zien dalen.
Slechtere oogsten zullen druk uitoefenen op de agrovoedingswaardeketens als geheel, en 2024 zal waarschijnlijk een jaar van extreme spanning zijn tussen vraag en aanbod voor de sector. Onderbrekingen zullen een negatieve invloed hebben op de productie van zowel de belangrijkste exporterende landen (Australië, Brazilië, VS) als de demografische hotspots die verondersteld worden zelfvoorzienend te zijn in voedsel (China, India). De druk op de aanvoer zal dus tweeledig zijn.
Niet verrassend zullen de voedselprijzen stijgen in 2024. Het voorbeeld van Zuidoost-Azië is een relevant voorbeeld hiervan. Diverse El Niño-episodes in de afgelopen 20 jaar hebben over het algemeen geleid tot inflatoire druk op voedselprijzen in de regio. Rijst, dat 60% van de binnenlandse graanconsumptie in de regio vertegenwoordigt, is zeer kwetsbaar voor de effecten van El Niño, terwijl het waterintensieve gewas waarschijnlijk te lijden zal hebben onder lage niveaus van neerslag. Bovendien is het gewicht van voedsel in regionale consumentenprijsindices significant (ongeveer 40%), waardoor er angst bestaat voor een stijging van de inflatie op middellange termijn.
Problemen met de aanvoer en stijgende voedselprijzen verhogen het risico van sociale en politieke instabiliteit in opkomende economieën.
Landen waar de landbouwsector overheersend is, zouden aanzienlijke inkomens- en werkgelegenheidsverliezen kunnen lijden. Bijvoorbeeld, Indonesië, waar de landbouw 13% van het bbp en 32% van de banen vertegenwoordigt, zou hard getroffen kunnen worden door de negatieve impact
